Unha forza transformadora

Nun artigo, publicado no xornal Galicia Hoxe, Xosé Manuel Beiras denunciaba a domesticación do BNG. Para isto acudía a un relato de Castelao, en Cousas da Vida, aquel no que o raposo lle dicía ao can: “Domestícate, hom, verás que vida tan regalada”, ao cal o can contestaba: “Eu non che nacín para can”. Non estou de acordo con Beiras, nin o estou tampouco con aqueles que denuncían o abandono por parte do BNG dos seus principios fundacionais. O BNG non pode ser unha forza antisistema, Beiras sábeo, porque el contribuíu moito a sacar ao nacionalismo galego das catacumbas. Acaso non houbo quen criticou a domesticación do Bloque cando el, en 1985, chegou por primeira vez ao Parlamento de Galiza? O BNG ten que ser unha forza homologábel a calquera outra do sistema de partidos de Galiza, desde unha posición nacionalista e socialdemócrata. Emporiso, o BNG non deixou de ser, nos seus anos de responsabilidade gobernamental, o que sempre foi: unha forza transformadora. Non transformaron a vida dos cidadáns as Galescolas? Non ía o Banco de Terras darlle pulo ao rural? Non acadabamos pór a enerxía ao servizo do país co concurso eólico, creando riqueza e traballo na nosa terra? Non se crearon centros de día? Non se creou un sistema de transporte adaptado para discapacitados? Non estaba funcionando o programa “xantar na casa”? Estes son só algúns exemplos que demostran que o BNG levou adiante unha política transformadora. E iso sábeno ben os nosos inimigos sociais e mediáticos. Se estiveramos domesticados, como afirmou Beiras, non atacarían con tanta carraxe ao BNG; non desañarían unha campaña electoral chea de mentiras e difamacións. Non compañeiro Beiras, non. Non estamos domesticados. A chegada do BNG ao goberno trouxo cambios estruturais de moito calado para Galiza, cunha política que, estou seguro, o mesmo Beiras asinaría. Se cadra, o que hai que facer é o que tamén dixo Castelao: non pórlle tachas á obra mentres non estea rematada. Así que xa sabes, máis traballar e menos rolda de prensa.