16/06/08

Como en Irlanda!



A decisión dos irlandeses de dicir NON ao tratado de Lisboa trouxo á miña memoria uns versos de Alfredo Brañas nos que chamaba aos galegos a seguir o exemplo irlandés:

a isla pelra dos mares,
é a doce terra dos meus cantares,
terra de altivos fortes colonos,
onte inda servos, hoxe xa donos...
¡Ergue, labrego! ¡Érguete e anda!
¡Coma en Irlanda! ¡Coma en Irlanda

E é que Irlanda volveu dar exemplo. En 1992 promulgouse o tratado de Maastricht, que creaba a Unión Europea. Irlanda, xunto con Dinamarca, rexeitaron en referendo este tratado. Un ano despois, as cidadanías de ambos países ratificaban o tratado despois de que fora sometido a varias correccións. En 2001 os irlandeses, unha vez máis, rexeitaban o tratado de Niza. Aceptárono en 2002, cunha cláusula que impedía ao país unirse a un exército europeo sen unha consulta popular previa. Por certo, xa que paso por aquí, direi que Irlanda NON é membro da OTAN, co cal se demostra que se pode ser membro da Unión Europea e non participar do imperialismo da OTAN: escoitaron señores do PSOE! Seguimos. En 2005 os franceses e os holandeses rexeitaron en referendo a Constitución europea. Poucos meses antes, os nacionalistas galegos pediamos o NON para esta chamada “Constitución” e fomos demonizados e alcumados de antieuropeos. Polo que toca ao euro, en 2000 Dinamarca rexeitou unirse á moeda única, en 2003 foi Suecia quen seguiu o mesmo camino. Dos británicos xa é mellor non falar. Pero, que significan todas estas negativas? Significan que os irlandeses son antieuropeos? Pois non. O que significa é que hai unha Europa dos cidadáns e unha Europa dos políticos, e mentras que estas Europas sigan percorrendo camiños paralelos, pero diferentes, continuaremos asistindo a episodios como o NON irlandés. Gerry Adams, presidente do Sinn Féin, afirmou logo de coñecerse o resultado do referendo: “Europa non morreu, pero si o tratado está morto. A xente quere unha Europa social e democrática”. Irlanda é, se cadra, o país que mellor invertiu os fondos estruturais da Unión. Mentres que en Galiza nos cansamos de asfaltar currais cos cartos que viñan de Europa, en Irlanda invertiron en coñecemento e en I+D+i, hoxe é unha das economías europeas que máis medra. Galiza e Irlanda son dous países atlánticos que afrontaron problemas moi semellantes, ambos sufriron unha grande emigración. Hoxe hai que ver onde está Irlanda e onde está Galiza. Se cadra é hora de seguir o consello de Alfredo Brañas: como en Irlanda! Capital humano non falta.

Ningún comentario: